Theo was een sportman in hart en nieren. Een aantal jaren van zijn voetbalcarrière was Theo gelijktijdig jarenlang lid van de toenmalige RKJB,  “ de jonge boerenstand”.  Hij was een atleet zoals er toen in de Kempen maar weinig waren. Vooral hink-stap sprong, verspringen en hoogspringen waren zijn specialiteiten.  Hiermee behaalde hij vele prijzen op de jaarlijkse kringsportdagen. In begin van de jaren zestig  was Theo enkele jaren eerste sportleider van de sportclub van de RKJB en beleefde met die club vele sportieve hoogtepunten in de Kempen.
 
Voetballen bleef echter zijn grote passie en na zijn diensttijd ( rond 1960) kwam Theo in het
eerste elftal, waar hij tot begin jaren 70 samen met zijn broers Piet en Sjef kampioenschappen en degradaties meemaakte. Als rasechte verdediger was Theo een gevreesde tegenstander op de Kempische velden dat hem de bijnaam Theo Tank opleverde. 
 
Na zijn eerste elftal periode waarin hij vele spelers zag komen en gaan ging Theo in het 4 de elftal spelen  waar hij een deel van zijn oude voetbalmaten van vroeger trof.  Deze mooie periode werd op een relatief hoge voetballeeftijd bruut onderbroken door een dubbele beenbreuk. Het voetbalbloed kruipt echter waar het niet gaan kan en na zijn herstel maakte Theo zijn comeback in het veld. Bovendien was hij nog een aantal jaren een zeer verdienstelijk scheidsrechter bij de lagere elftallen en grensrechter bij het 1ste elftal.
 
Uiteindelijk op ruim 60 jarige leeftijd heeft Theo zijn voetbalschoenen aan de wilgen gehangen en werd hij samen met zijn vrouw Lies trouw supporter van V.V. Hoogeloon.  Beide zonen Ed en Frank, evenals de volgende generatie, zijn al evenzeer besmet met het Hoogeloon-virus en natuurlijk was Theo één van hun beste supporters. Met gepaste trots zag Theo de inzet van zoon Ed als assistent –trainer en verzorger bij de selectie van de club.
 
Naast het voetballen was Theo een zeer plichtsgetrouw lid van de vereniging met een grote clubliefde. Je deed nooit vergeefs een beroep op hem. Zijn vele uren vakwerk besteed aan de nieuwbouw van de accommodatie na de brand in 1978 maar ook bij latere (verbouwings) werkzaamheden  zijn hier een prima voorbeeld van.
 
Het was dan ook niet meer dan terecht,  ja bijna logisch, dat aan Theo in 1998 de titel Clubman van het Jaar werd toegekend voor zijn vele verdiensten voor de vereniging.
 
Bij de opening van het jubileum jaar ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van de vereniging stond Theo symboliek. Als oudste lid viel hem samen met het jongste lid van de vereniging de eer te beurt om de officiële openingshandeling, door middel van het hijsen van de jubileumvlag, te verrichten.
 
Voetbalvereniging Hoogeloon verliest in de persoon Theo Kennis, die bijna 70 jaar lid van de vereniging was, een echte verenigingsmens met een enorm groot V.V. Hoogeloon-hart en dat zullen de vereniging en haar leden altijd in gedachten houden.
 
Voetbalvereniging Hoogeloon is een icoon ontvallen ! 
 
Wij wensen zijn vrouw Lies, hun kinderen en kleinkinderen alle sterkte toe om de grote leegte die is ontstaan met het overlijden van Theo Kennis te leren aanvaarden en de draad van het leven weer op te pakken.